یک تکه خاک

۱) صورت و دستان خود را در اب میشویم قدری هم به بالای سرم میکشم...و بعد پاهایم..میگویند راز عجیبی ست در این آب و این آب زدن ها.

۲)تکه خاکی پیدا میکنم .میگویند اگر خاک برای کربلا اشد آبی ست بر آتش درونمان..اما اتش افکار را نمیدانم؟

۳)میایستم...و دستانم را بالا میبرم در دوسمت سرم سپس ..شروع میشود...(امروز قرار است به مهمانی برم...بهتر است چه بپوشم؟راستی ادکلن دوستم را پسندیدم من هم خواهم گرفت....)

۴)تمام شد باید جسم خور را در ۹۰ در جه قرار دهم به سمت جایی که همیشه می ایستم...(سبحان ربی.....روسری آبی خوب است؟نه بنفش بهتر است)

۵)اکنون برمیخیزم ...و اینبار روی آن تکه ی خاکم...کربلا نیست ولی خاک است دیگر...بماند(باید تموم شد زود به دوستم اس بدم ازش ادرس مغازه ی اکلن رو بخوام...) الله اکبر

۶)و کمی بیش تر ادامه میدهم و کمی بیش تر به نتیجه می رسم برای روسری و مغازه ی ادکلنم...عالی ست...نه

۷)تمام میشد (السلام علیکم و رحمه الله و برکاته.....)

۸)خدا چه قدر صبور است...با او حرف میزنم در مقابل او میایستم و جز او با همه ارتباط دارم...

۱۰)خدایا ببخش دوست دارم با توجه بخوانم با عشق هم...اما

۱۱)شرم میکنم

۱۲)همین

پانوشت:

۱ خدایا دعا میکنم به من و تمام مردمی که در مقابلت قرار میگیرند ببخشی بی توجهی شان را و عنایت کنی تقوا را.

۲ در ادامه ی مطلب مواردی راجب بیشتر شدن عنایت به رکعت هایمان گذاشتم...

۳ انشالله همه با توجه به نکات ادامه ی مطلب به قرب در نماز دست یابیم

۴ یک تکه خاک میتواند تا ملکوت برساند حتی...

 

راهکارهای هشت گانه توجه در نماز

 

 

از سوی آیت الله العظمی وحید خراسانی

اشاره

حضرت آیت الله وحید خراسانی، از مراجع عظام تقلید، در پاسخ به سوالی در خصوص توجه در نماز، رعایت امور هشتگانه را توصیه کردند.

متن سوال و پاسخ معظم‌له که در پایگاه اطلاع‌رسانی این مرجع تقلید قرار دارد به این شرح است:

سؤال

چه کنیم تا در نماز حواسمان پرت نشده و توجّه‌مان به خدای تعالی باشد؟

پاسخ معظم له

بعضی از اموری که برای حضور قلب در نماز سفارش شده است عبارتند از:

اول: وضو را باتوجه و حضور قلب انجام دهد، از امام رضا علیه السلام روایت شده که وضو موجب طهارت و تزکیه‌ی دل است (وسائل الشیعة ج1، ص367، ابواب وضو، باب1، حدیث 9)

دوم: در عظمت نماز و در روایاتی که درباره‌ی نماز وارد شده تأمّل نماید.

سوم: مانند کسی نماز بخواند که گویا با نماز وداع می‌کند و دیگر فرصت نماز خواندن را نخواهد یافت.

مجالس صدوق و ثواب الاعمال عن ابن‌ أبی ‌یعفور قال «قال ابو عبدالله الصادق علیه السلام اذا صلّیت صلاة فریضة فصلّها لوقتها صلاة مودّع یخاف أن لا یعود إلیها أبدا»

چهارم: وقتی رو به قبله می‌نماید سعی کند که دنیا و مافیها و خلق و آنچه به آن مشغولند را فراموش نماید و قلب خود را از آنها تهی نماید.

پنجم: به معانی نماز توجه نموده و نماز را با تأنّی و آرامش بخواند.

ششم: این که بداند از آن هنگام که وارد نماز می‌شود، تا آن لحظه ای که از نماز خارج می شود، خدای تعالی به او رو کرده و نظر می‌نماید، و ملکی بالای سر او ایستاده و می‌گوید: ای نمازگزار اگر می‌دانستی چه کسی به تو نظر می‌نماید و با چه کسی مناجات می‌کنی، هرگز از او رو بر نمی‌گرداندی و ابداً از جای خود بر نمی‌خواستی

کافی عن ابی‌جعفر علیه السلام قال: «قال رسول‌الله صلی الله علیه و آله: إذا قام العبد المؤمن فی صلاته نظر الله عزوجل إلیه (أقبل الله الیه) حتی ینصرف ... و وکّل الله به ملکاً قائماً علی رأسه یقول له أیها المصلی لو تعلم من ینظر الیک و من تناجی ما التفتّ و لازلت من موضعک ابداً» (وسائل الشیعة، ابواب اعداد فرائض، باب 8، حدیث 5 از کافی)

هفتم: اینکه بداند که در حال نماز از بالای سرش تا کرانه‌ی آسمان، رحمت خدا بر او سایه انداخته و ملائکه الهی از اطراف او تا افق سماء او را در بر گرفته‌اند.

عنه صلی الله علیه و آله «... و أظّلته الرحمة من فوق رأسه إلی افق السماء و الملائکة تحفّه من حوله إلی افق السماء...» (وسائل الشیعة، ابواب اعداد فرائض، باب 8، حدیث 5 از کافی)

هشتم: آنچه در نماز مکروه است به جا نیاورید و به آنچه فضیلت نماز را می افزاید اهتمام نمائید مثل انگشتر عقیق به دست نمودن و لباس پاکیزه پوشیدن و خود را خوشبو نمودن و شانه و مسواک زدن.