عازم یک سفرم.
سفری دور به جایی نزدیک.
پانوشت:
1) یک ماه ی عازم مشهد هستیم .برای طرح ولایت.ان شالله نائب الزیاره ی دوستان باشیم.
2)تا ز رویت گرفته ام روزه...جز به یادت نکرده ام افطار.(عیدتون مبارک دوستان)
3)دوستم را اولین باری که آوردم حرم/تا دم برگشت با ما بود، با ما بر نگشت/راستی آقا همان آهو که ضامن بوده ایش/آخرش بر گشت پیش مادرش یا بر نگشت؟
4)التماس دعا
5)دریافت
از قدم های خودم در دل شب خسته شدم ......به ظهور پسرت چند قدم مانده هنوز....؟
در جوانی پاک بودن شیوه ی پیغمبری ست ور نه هر گبری به پیری می شود پرهیزگار
پانوشت
1)شعر بالا مصادف شد با یک داستان طولانی که خوندم. اگه بخوام خلاصه ش کنم این هست که پسری که کل عمرش رو گناه میکنه.فقط یک شب دست از گناه ش میکشه.و سر همون ترک گناه به دوستی اهل بیت میرسه .یعنی منظورم فقط یک لحظه نه گفتن به خود بود .البته در جوانی..برا همین مهمه این بیت شعر خیلی زیاد.(داستان کامل رو در ادامه ی مطلب آوردم)
2)یوسف: آخر عشق جنونه! تو بهشت پر از دیوونست. تو واقعه ی عاشورا،امام حسین گفت:هر کی میخواد بره...منطقی ها رفتند. کیا بردند؟ علیخانی: دیوونه ها!!!(برنامه ی ماه عسل)
3)چه قدر میل گم شدن دارم این روزها..شاید پیدایت کنم.
